Huizenpraat met Instagrammer @midcenturytoday

Deze nieuwste Huizenpraat speelt zich af in een koop appartement in Rotterdam. Marjolijn van het Instagramaccount @midcenturytoday vertelt in deze aflevering over haar ouderlijk huis vol antieke meubels en kunst en over hoe haar eigen woonstijl eruit ziet. Je krijgt een kijkje in haar leven in een “Modern vintage” interieur.

TYPE HUIS: JAREN ’30 APPARTEMENT

BOUWJAAR: 1934, GEHEEL GERENOVEERD IN 2017/2018

KOOP OF HUURHUIS: KOOPHUIS

WOONPLAATS: ROTTERDAM

BEWONERS: MARJOLIJN (30) EN ROB (32)

WOONT HIER SINDS: FEBRUARI 2018

INSTAGRAM: @MIDCENTURYTODAY

Ouderlijk huis

Ik groeide, samen met mijn ouders en jongere broertje, op langs de dijk in de Betuwe in een oude boerderij uit 1854. We hadden een boel huisdieren (katten, kippen en ganzen). Mijn ouderlijk huis was anders dan anders. Het was hartstikke oud en vol met antieke meubels en kunst. De kleuren van de balkonplafonds varieerden van okergeel tot donkerrood tot zeegroen. De boerderij had een grote schuur en tuin en was altijd omringd door de oldtimers waar mijn vader aan kluste. Mijn tante uit Amsterdam kocht een kleine caravan en zette deze bij ons in de tuin als logeeradresje.

Als kind was het heerlijk om in deze omgeving op te groeien, alles kon en mocht en ik was erg creatief. Mijn ouders waren nooit zo bezig met hun interieur, het groeide gewoon zo door de spullen die ze kregen of toevallig kochten. Maar ikzelf veranderde mijn kamer zo vaak ik maar kon. Dat schijn ik van mijn oma te hebben; ze was full time arts, maar verbouwde het ene na het andere huis. Vanaf een jaar of 10 begon ik zelf mijn kamer te schilderen, en veranderde ik het kleurenschema elke twee jaar. Daar leerde ik van dat je je houtwerk nooit donkerblauw moet schilderen, want het was een hele klus om dat weer wit te krijgen. Ook heb ik voor de rest van mijn leven genoeg van appeltjesgroen.

Als puber begon het me te irriteren dat mijn ouderlijk huis zo anders was dan anders. Ik begon IKEA gidsen te verzamelen, ik heb ze allemaal sinds 2002, behalve die van 2013 en probeerde mijn ouders over te halen om hun tweedehands meubels te vervangen voor nieuw, nieuwer, nieuwst. Dat was lastig, want hun huis is letterlijk schots en scheef en dat vond ik dan weer extra stom. Op den duur schilderde ik mijn hele kamer wit en begon ik me te verdiepen in design meubels en in moderne kunst. Hoe meer ik zelf "oké" was met anders zijn, hoe meer ik vintage meubels begon te waarderen.

Mijn ouders wonen nog steeds in de boerderij waar ik opgroeide. Nu kan ik alleen maar bewondering hebben voor hun huis, juist omdat het zo anders is. Een huis dat organisch groeit, brengt heel veel sfeer en authenticiteit met zich mee, dat kun je zelf bijna niet nabootsen. Mijn vaders garage bijvoorbeeld, met allerlei roestige kasten, stickers en auto-onderdelen, maar ook het antieke dressoir van mijn overgrootmoeder met olielampen, kunstwerken en stapels papier. We gaan komende zomer trouwen in de tuin van mijn ouders, dus hopelijk komen er nog veel mooie herinneringen aan mijn ouderlijk huis bij.

Huistype

Ik vind het belangrijk dat een huis karakter heeft, iets authentieks. Daarom houd ik vooral van huizen die al een leven achter zich hebben. Ook vind ik een natuurlijke lichtval en de indeling erg belangrijk. Kortom, de basis moet op orde zijn of op orde te maken zijn. Ik val stiekem op huizen die een grote verbouwing kunnen gebruiken. Ook vind ik het fijn als ik beetje (groen) van me af kan kijken, dat komt sowieso doordat ik in een boerderij ben opgegroeid.

Toen we ons een aantal jaar geleden oriënteerden op de aankoop van ons eerste huis, waren we het al snel met elkaar eens dat we graag een appartement “op leeftijd” wilden kopen. In Rotterdam is dat, door het bombardement in mei 1940, niet vanzelfsprekend, maar aan de rand van de brandgrens vonden we een rustige en groene straat met jaren ‘30 appartementen. We waren gelijk gek op het mooie glas in lood. Specifiek zochten we een klushuis met veel oorspronkelijke details zodat we lekker konden verbouwen, iets waar ik al mijn hele leven van droomde.

We waren rustig aan het afwachten toen we via onze aankoopmakelaar ons huidige appartement konden bezichtigen nog voor deze op de markt kwam. We werden meteen verliefd! Doordat het appartement bijna acht meter breed is en daarnaast georiënteerd op het zuiden, is er enorm veel lichtinval. Bovendien hing er een hele fijne sfeer en we vonden de twee lampen van gemarmerd glas in de woonkamer zo mooi (we mochten ze overnemen!). Maar bovenal waren we ondersteboven van de mogelijkheden die het huis bood qua indeling. Er moest flink verbouwd worden, dus we hadden de vrije hand om ons droomappartement te realiseren.

Ons appartement is een hele fijne mix van oud en nieuw, net als de stad Rotterdam zelf trouwens! Het huis is tot op de laatste plint verbouwd en vrij strak, maar door de vintage deuren, terrazzo, glas-in-lood en het groene uitzicht aan de achterzijde heeft het heel veel sfeer.

Ik ben het meest gek en trots op onze keuken en eetgedeelte met boekenkast en wandkleed. Hier komt alles wat ik mooi vind samen. Bovendien is alles heel praktisch ingedeeld en daardoor altijd (snel) opgeruimd. Er gaat niks boven weekendochtenden waarin we lekker ontbijten in het zonnetje, met om ons heen de mooiste glas-in-lood lichtshows. We bakken een eitje en zetten koffie in onze moderne keuken met midcentury details. Of ik ga lekker aan de slag met de bloemen die we kochten op de markt. De eettafel is nog van mijn opa en oma geweest en ligt ondertussen vol met boeken en tijdschriften. We kijken naar ons groene uitzicht en luisteren naar de vogels in hartje Rotterdam.

Op de warmste zomerdagen slapen we vaak beneden in de logeerkamer. Die is gelegen op het noorden dus het is daar een stuk koeler. Maar qua sfeer is het daar juist een stuk warmer dan in onze eigen slaapkamer, waar ik nog erg aan het stoeien ben met lege muren. We zijn al een tijd op zoek naar nieuwe kunst, maar hebben nog niets aangeschaft. Daarnaast ben ik nog steeds niet tevreden over onze zithoek. Waar ons eetgedeelte heel veel rust uitstraalt, vind ik onze zithoek te rommelig en hebben we te weinig bank. Voor een mooie en rustigere opstelling wil ik eigenlijk een L-vormige bank op de plek van de midcentury highboard zetten, maar dan moeten we erg ingewikkeld gaan schuiven. Ik denk voorlopig dus nog diep na. To be continued…

Huisstijl 

We hebben ons appartement gelijk na aankoop van boven naar beneden onder handen genomen. Van nieuwe elektra tot nieuwe waterleidingen en van het opofferen van een slaapkamer voor een grotere keuken tot aan het toevoegen van een washok. Kortom, wat veranderde er niet? Dat is een veel korter lijstje: de kozijnen in de buitenmuren inclusief glas-in-lood ramen, binnendeuren en -kozijnen (al veranderden sommigen wel van plek), de CV-ketel en houtkachel (veranderden ook allebei van plek…) en als laatste, de twee lampen van gemarmerd glas in de woonkamer bleven.

Ik omschrijf mijn woonstijl als “Modern vintage”. Die twee woorden spreken elkaar op het oog misschien tegen maar ik ben echt gek op het contrast van tijdsperiodes: een antieke kandelaar met een strakke roze kaars, moderne kunst boven een oude Indische kist, een oud-Hollandse tegel op een strak gestucte wand, etc. Daarnaast houd ik van hout, terrazzo, strakke lijnen, witte muren, midcentury meubels, boeken, bloemen en kunst. Zo creëer ik een warm geheel.

Een belangrijk onderdeel van mijn identiteit is dat ik ervan geniet om weinig spullen te hebben. Voor mijn Instagram feed is dat soms wel lastig, want ik heb zelden iets nieuws om te laten zien. Als ik iets koop is het tweedehands of heb ik er heel lang over nagedacht zoals met onze Vitsoe boekenkast, een aankoop voor het leven. De afgelopen twee jaar scharrelde ik via marktplaats alle lampen van gemarmerd glas bij elkaar, net zolang tot er geen peertjes meer hingen. Ik hoop wel echt meer kunst te gaan kopen.

De smaak/woonstijl die ik in mijn puberteit ontwikkelde heb ik nu eigenlijk nog steeds. Het enige verschil is dat mijn focus nu wat duidelijker op minimalisme en op midcentury meubels ligt dan voorheen. Vroeger had ik meer meubels van IKEA, zoals de Billy boekenkast in mijn studentenkamer. Hoe ouder ik word, hoe meer de focus verschuift naar duurzame meubels. Zo kijk ik nu echt uit naar de aankoop van een mooie design fauteuil met voetenbank voor onze zithoek.

Waarom deze stijl zo goed bij mij past? Dit vind ik echt de lastigste vraag van Huizenpraat! Ik denk dat ik me, terugkijkend op mijn ouderlijk huis, gewoon echt het fijnst voel in een ouder huis met tweedehands spullen, het liefst erfstukken van mijn familie. Sommige meubels of kunstwerken heb ik al meer dan de helft van mijn leven en deze komen in elk nieuw huis mooier tot hun recht. Ik ben van mezelf heel creatief en chaotisch, maar heb mezelf veel structuur aangeleerd. Dat zie je terug in een perfect opgeruimd en relatief leeg appartement.

Toen ik Rob’s studentenkamer voor het eerst zag wist ik het zeker: wij passen heel goed bij elkaar! Rob is gek op boeken en oude landkaarten en heeft ook een aantal antieke meubels vanuit zijn familie. We zitten qua inrichting vrijwel altijd op één lijn. Bij de verbouwing moest Rob wel even slikken (ik keek al zo lang uit naar een klushuis), maar hij had de smaak binnen no time te pakken!

Huizenruil

Ik zou heel graag een dag met Eva van @lumikello__ willen ruilen! Ik volg haar al sinds ik startte met @midcenturytoday en ik vind haar heel inspirerend, zowel haar vorige als haar nieuwe huis. Ze heeft een tijdloos en heel eigen interieur dat ik met niemand kan vergelijken. Haar design meubels zijn prachtig en ze heeft kasten met fronten van Reform CPH (mijn grote droom!). Eva’s onverwachte kleurencombinaties zijn ook altijd zo mooi en gedurfd. Dat zou ik heel graag een keer in het echt willen ervaren.

Verhuisplannen

Naast mijn ouderlijk huis heb ik in twee studentenhuizen gewoond, een huurappartement met Rob, een paar maanden voor mijn werk in een appartement in Frankfurt en natuurlijk in ons huidige appartement.

De fijnste herinneringen heb ik aan mijn ouderlijk huis, mijn tweede studentenhuis en aan ons huidige appartement. In mijn studentenkamer schoof ik om de paar weken alle meubels op een andere plek en kon ik me altijd zo heerlijk uitleven met decoratie voor mijn verjaardagen. Een keer bouwde ik zelfs een eigen cocktailbar in het trappenhuis! Anderzijds is dat niet te vergelijken met het kopen en compleet verbouwen van een woning. Er zit zoveel liefde in dit appartement. Rob heeft me hier een jaar geleden, toen we in de winter een avondje voor de houtkachel lagen, ten huwelijk gevraagd, dat kan tegen geen enkele andere herinnering op.

Elke levensfase leidt tot andere wooneisen. Toen we dit appartement kochten hadden we helemaal geen behoefte aan een tuin, maar inmiddels denken we daar toch anders over. In ‘The Monocle Guide to Cosy Homes’ staat dat heel treffend uitgebeeld: van studentenkamer tot appartement tot huis-huis tot seniorenwoning… Over een jaar of 5 zouden we graag wat vrijer wonen, zonder boven- en onderburen en buiten de stad. Dat het dan een klushuis wordt staat al vast, want we kijken stiekem al sinds de verhuizing uit naar de volgende verbouwing.

Ik vind het ook heerlijk om op Funda rond te snuffelen. Als de sky the limit was, zou ik wel een midcentury woning willen kopen met een heel groen en vrij uitzicht. En dan split-level met allerlei gave vides, ruime kamers, het allermooiste terrazzo, en… een Cubex keuken! Dit is een prachtige jaren ‘30 keuken uit België. Maar het allergaafste zou ik het vinden om een vloer van travertin te hebben (mét vloerverwarming), wat een prachtige sfeer geeft dat! Woondromen te over…

Fotocredits: @midcenturytoday / Marjolijn